20 Şubat 2006

YEDİKULE

Evimizde tadilat olduğundan yaklaşık bir buçuk aydır annemlerde kalıyor, işe oradan gidip geliyorum. Fotoğraf makinesi de yanımda olmadığından Şeker'imin yeni resimlerini koyamadım. Pek önemli birşey yok yaşamımda,evden işe işten eve. Yalnız dün Yedikule Hayvan Barınağına gittim, eski gazetelerden götürdüm minik bir yardım olarak. Çok güzel bakılan bir barınak orası, Meral Hanım barınağın gönüllü yöneticisi yalnızca bağışlarla yaklaşık 2000 köpeğe bakmaya çalışıyor. Ben hayvanları çok seviyorum, cins farketmiyor, onlarda bunu hissediyorlar. Hemen etrafımızı sardılar, öyle bir şekilde dokunuyorlar ki bacaklarınıza kucaklandığınızı hissediyorsunuz. Tabii köpeklerin hepsi açıkta değil, çoğu büyük bölümler içindeler. Ayrıca buraya bırakılmış cins köpeklerde var. Hepsi okşanmak için size uzanıyorlar. Lütfen başka yerlerden büyük paralar verip alacağına buradan gelip ücretsiz sahiplenin cins köpekleri. Hepsi evlerden atılmışlar, ev hayatına alışkınlar. Almasanız bile gidip biraz sevmek bile yetiyor onlara, sevgiye öylesine açlar. Web sitesini ziyaret etmek isterseniz, link yanda...

Hiç yorum yok: